ગુજરાતી ગઝલ-ચૂંટેલા સુંદર શેર

સંકલન : હરિ પટેલ

    અહીં ગુજરાતી સાહિત્યની ગઝલોના  કેટલાક ચૂંટેલા  સુંદર મઝાનાં શેર મૂકેલા છે જે સાહિત્ય રસિકો,ગુજરાતી ભાષાના અભ્યાસુઓ તેમજ વાચકોને ખૂબ જ ગમશે અને ઉપયોગી પણ થશે.

આ મનપાંચમના મેળામાં
           સૌ જાત લઇને આવ્યા છે,

કોઇ આવ્યા છે સપનું લઇને, 
          કોઇ રાત લઇને આવ્યા છે.

***

બજારમાંથી હું ચશ્માં નવાં લઇ આવ્યો,

ને બીલ પેટે  બેઉ  આંખ  દઇ આવ્યો.

***

પ્રેમની ઊઘડે કળી તે બે જણાની હોય છે,

તેની જે ખૂશ્બૂ વહે છે તે બધાની હોય છે.

***

કેમ ફૂલો ભરવસંતે આથમતાં ?

બાગમાં વિખવાદ જેવું લાગે છે.

***

રસમ અહીંની જુદી,નિયમ સાવ નોખા,

અમારે  તો  શબ્દો  જ  કંકુ  ને ચોખા.

***

ક્યાંથી હવા ય પામી શકે પાર શબ્દનો

પ્હોળો છે આભ જેટલો વિસ્તાર શબ્દનો.

***

વસ્યાં લોહીમાં ગામ નવસો નવાણું,

કવિતા વગરનું ન એકે ય થાણું.

***

હવે ક્યાંક ખુલ્લામાં રહેવાને ચાલો,

અહીં ચોરફ  છે  ઊકળતી દીવાલો.

***

એક તાલે ચાલે  જિંદગી  જાણે પરેડમાં

શ્વાસોની આવ-જા થતી એક જ ઘરેડમાં.

***

થરથરતો લીલો થાય ન ખાલીપો તાપણે

થીજી  ગયેલ  યુગના  પ્રતિનિધિ આપણે.

***

ફરતો  લીલો  સુક્કો માણસ

સપનાંનો લઇ ભૂક્કો માણસ.

***

ક્ષણોને તોડવા બેસું તો વરસોના વરસ લાગે,

બુકાની છોડવા બેસું તો વરસોના વરસ લાગે.

***

અતિથિ  જેમ  પહેલાં આવતી’તી વાર તહેવારે,

પીડાઓ આવવા લાગી તો લાગટ આવવા લાગી.

***

એથી જ રંગરંગથી સઘળું  ભર્યું હતું

આંખો મહીં પતંગીયાએ ઘર કર્યું હતું.

***

નીરખને  ગગનમાં તો  અહીં ત્યાં ને બધે હું છું

મને ધારી લે મનમાં તો અહીં ત્યાં ને બધે હું છું.

***

જીવનથી મોક્ષ માગે તું, જીવનને મોક્ષ માનું હું

કે મારી જીવવાની સાવ અલગ વિચારસરણી છે.

***

જિંદગી  દીધી  નાશવંત   મને

પણ ગઝલ રાખતી જીવંત મને.

***

હાથમાં કારોબાર રાખ્યો તેં

ને મને બારોબાર રાખ્યો તેં.

***

શ્વાસ સાથે જ ઉચ્છવાસ દીધા

મોતની હારોહાર  રાખ્યો  તેં.

***

નથી દ્વાર કે  દોસ્ત  મારી દે તાળું

કવિતા તો છલકાતું વરસાદી નાળું.

***

સતત ઘંટીના પડમાં ભરડાય સપનાં

છતાં સાવ છે  ખાલીખમ  એનું થાળું.

***

હું જ શંકાશીલ બનું મારા વિષે

મારી સામે ત્યારે દર્પણ હોય છે.

***

આ ઝાડમાંથી ઝાડપણું તાણી લઇ ગયું

પંખી હતું કે પૂર  હતું,  પાંદડાને  પૂછ.

***

નીકળી ગયો છું કેમ ના પૂછ તું મને,

ખાલી પડી છે કેમ જગા ? કાફલાને પૂછ.

***

વૃક્ષ ઊભું યાદ જેવું લાગે છે

કોઇ લીલા સાદ જેવું લાગે છે.

 

 

  

 

 

 

 

 

 

***

કેમ ફૂલો ભરવસંતે આથમતા ?
બાગમાં વિખવાદ જેવું લાગે છે.
***
સતત ભટકું- પૂછૂં- ને શોધું છું ઘર જેનું વર્ષોથી
લખેલું એનું ઠેકાણું છે મારી બંધ મુઠ્ઠીમાં.
***
કહે તે સ્વીકારું, શરત માત્ર એક જ
મને મારી ક્ષણ દે પરત માત્ર એક જ.
***
નથી દાવ ઉતરી શક્યો જિંદગીભર
નહીંતર રમ્યા’તા રમત માત્ર એક જ.
***
કપાય કે ન બળે,ના ભીનો વા થાય જૂનો
કવિનો શબ્દ છે, એ શબ્દનો વિકલ્પ નથી.
***
પતાળે શાખ બધી,મૂળ સર્વે આકાશે,
અમારા બાગના આ વૃક્ષનો વિકલ્પ નથી.
***
નથી જીતનો સૂર્ય ઊગવાની આશા
અહીંનો સમય છે શકુનિનો પાસો.
***
ક્યાંથી જવું સવાલ મને મૂંઝવે સતત
મારી જ આસપાસ હું કાંટાળી વાડ છું.
***
હવાયેલી સળીઓ જ ભીતર ભરી છે
અહીંના જીવન જ્યારે બાકસનાં ખોખાં.
***
નિષ્ફળ પ્રણયનું કારણ શોધો તો છે ઉભયમાં,
એ રહી ગયા શરમમાં, હું રહી ગયો વિનયમાં.
***
હું ક્યાં કહું છું આપની ‘હા’ હોવી જોઇએ
પણ ‘ના’ કહો છો એમાં વ્યથા હોવી જોઇએ.
***
બે જણા દિલથી મળે તો એક મજલિસ છે ‘મરીઝ’
દિલ વિના લાખો મળે એને સભા કહેતા નથી.
***
આ રીતે સાથ દઇ મને રસ્તા ઉપર ન છોડ,
હું જાઉં કઇ તરફ મને રસ્તો બતાવી જા.
***
જિંદગીને જીવવાની ફિલસૂફી સમજી લીધી
જે ખુશી આવી જીવનમાં આખરી સમજી લીધી.
***
જે કંઇ હું મેળવીશ હમેશાં નહીં રહે,
જે કંઇ તુ આપશે સનાતન બની જશે.
***
ઘર સુધી આવવાની જીદ ન કર
ઘર નથી, નહિતર હું ના પાડું તને.
***
ફૂલોનું શું થશે અને ફોરમનું શું થશે,
ઓ પાનખર વિચાર કે મોસમનું શું થશે.
***
ચર્ચા કરી રહ્યો છું સુરાલયમાં ધર્મની,
મારા ને સંતના આ સમાગમનું શું થશે.
***
એનો વિચાર એણે કર્યો તો હશે જરૂર,
કાંટા અને ગુલાબના સંગમનું શું થશે.
***
તેં જે નથી કહી એ બધી વાત યાદ છે,
તેં જે કહી એ વાતનું કોઇ સ્મરણ નથી.
***
પહેલાં હતુ એ આજનું વતાવરણ નથી,
રસ્તો અહીં પડ્યો છે ને તારાં ચરણ નથી.
***
તુ નથી તો મારા ભરચક શ્હેરના આ હાલ છે,
માર્ગ ખાલી ખાલી છે ને ખાલી ખાલી છે બજાર.
*** 
આપને જ્યારે મળું  હું ખૂબ રાજી થાઉં છું, 
રૂબરું આવ્યો હતો શું કામ ? ભૂલી જાઉં છું

***

દુ:ખ ભૂલી જા, દિવાલ ભૂલી જા,  
થઈ જશે તું ય ન્યાલ, ભૂલી જા

***

છો સિક્કાથી આખી તિજોરી ભરે પણ,  
જરા-શું  ખૂણે  રાખજે  વ્હાલ રાજ્જા

***

ગરજતા મેઘ, ગાતાં વાદળાં ઘનઘોર આવ્યા છે  
નવાં કૈં ગીત લઇને કેટલા ટાગોર આવ્યા છે !

***

પરિચિતો ય બધાં પંખી સમાં લાગે  
હું નામજોગ કોઇને ય ઓળખી ન શકું

***

પાડ્યા છે નાતજાતના વર્ણો અમોએ વિશ્વમાં  
જેમાં હો માત્ર માનવી એવું વરણ અહીં નથી

***

મન શોધતું ફરે છે ઉદાસીનાં કારણો  
પોતે જ હોય વાંકમાં તો શું કરી શકો ? 
લાગે કે એકઠું કરી લીધું બધું અને- 
નીકળે ન કાંઇ ફાંટમાં તો શું કરી શકો ?

***

દિવસો જુદાઈના જાય છે,

એ જશે જરૂર મિલન સુધી,

મારો હાથ ઝાલીને લઈ જશે,

હવે શત્રુઓ જ સ્વજન સુધી. 

***

ન ધરા સુધી,ન ગગન સુધી,

નહિ ઉન્નતિ,ન પતન સુધી,

અહીં આપણે તો જવું હતું,

ફક્ત એકમેકના મન સુધી.

***

તમે રાંકનાં છો રતન સમા,

ન મળો હે અશ્રુઓ ધૂળમાં,

જો અરજ કબૂલ હો આટલી,

તો હૃદયથી જાઓ નયન સુધી.

***

સ્વર્ગની એકેક દેવીની ઝલકમાં દીકરી,

છે સુખડ-ચંદન ને કુમકુમના તિલકમાં દીકરી,

***

સ્નેહનું ઝરણું એનું જ આ પરિણામ છે,

કોતરે છે કોઇ વરસોથી ખડકમાં દીકરી.

***

જે શિરે હું હાથ ફેરવતો, હવે એ હાથ દે,

વિસ્તરે છે એમ સમજણના ફલકમાં દીકરી.
***
કોણ કોનું  થાય  છે  એકાંતમાં
સૌ અહીં અટવાય છે એકાંતમાં.
ભરસભામાં જે કશું સમજાય ના
એ બધું સમજાય  છે એકાંતમાં. 
***
સાદ  દિદ્યો'તો  કોઇએ  એક  દિ'
શું એ હજી સંભળાય છે એકાંતમાં.
***
પગલું માંડું હું અવકાશમાં
જોઉં નીચે હરિવરનો હાથ,
અજંપાની સદા સૂની શેરીએ
ગાતો આવે અદીઠો સંગાથ. 
*** 
  

સુવિચાર કોડિયાં અને કાવ્યકોડિયાં જોવા અહીં ક્લિક કરો>>>

આ માહિતી અપડેટ થતી રહેશે.આ પોસ્ટ જોતા રહેશો.અભિપ્રાય અને સૂચનો આવકાર્ય.